Media

Nie cierpię śledzić newsów, które nie mają związku z moimi zainteresowaniami. Nawet na komórce filtruję dane, żeby nie denerwować się po raz kolejny. A i tak moje wiadomości dzielą się na dwie główne grupy:

Grupa 1.
a) Jesteśmy w przededniu trzeciej wojny światowej, czeka nas zagłada.
b) Katastrofa naturalna się zbliża, spali nas słońce. Zagłada!
c) Kto pierwszy odpali atom?! Zagłada!!!

Grupa 2.
a) Pani X na gali XY - miała majtki czy nie?!
b) Pani Y na gali YZ - bez majtek, ale w staniku.
c) Pani Z przyłapana topless w swoim mieszkaniu.

No powiedz, co u licha jest z tym światem?! Jak nie wojna, to golizna. Apokalipsa i gołe cycki w koło macieja. Czy ciebie to nie denerwuje?!

Media żerują na emocjach, a dobrze sprzedają się te złe, wiec mają interes w podkręcaniu różnych rzeczy.

Ale już pchać się w czyjąś bieliznę?! Ja sobie po domu to mogę nawet całkiem goła chodzić i nikogo to nie powinno interesować... a wiesz jak się czuje starsza pani, która kolejny raz czyta o nadciągającej apokalipsie? Który to już raz... chyba było ich już ze 20 za mojego życia jak nie lepiej...

Ci celebryci często sami robią ustawki i sprzedają swoją prywatność, a potem się żalą na media. Nie wiem, czy to hipokryzja, czy brak konsekwencji ?
Jak sama pokazuję swój dom, swoje łózko, swoją wannę, robi sesję z partnerem, to potem jest śmieszna prosząc o uszanowanie prywatności, bo się rozstali.

Mi się wydaje, że ja mam prawo na coś pozwolić i pokazać jeśli chcę a jeśli czegoś pokazać sobie nie życzę, nie powinni tego wyciągać na siłę. W końcu panuje wolność.

Wiesz, tylko ja bym rozróżniła dziennikarzy, którzy zajmują się bzdurami typu diety celebrytów, a tymi, którzy robią świetną robotę.
To ci drudzy są ważni dla mnie, bo grzebią w trudnych społecznych problemach. Dzięki nim ofiary pedofilii w Kościele się ujawnili i ludzie się uwrażliwili na ten temat.
A reportaże o tym, że psychiatra dziecięca w Polsce jest dramatycznie niedofinansowana ?
W Polsce mamy piękną tradycję świetnego reportażu na literackim poziomie.

Tylko, że to są za trudne tematy dla mnie, bo ludzie rozmuchują je w komentarzach do niebotycznych rozmiarów, zamiast po prostu okazać współczucie... jakoś tak myślę, że bardzo ciężko poruszać trudne tematy społeczne w naszym kraju, bo zaraz dochodzi do podziału i walki jedni z drugimi. Tak już było wiele razy. Dlatego takie newsy czytam, ale w komentarze nie zaglądam.

Jest to duży problem, każdy żyje w swojej medialnej bańce i nie chcą ludzie wyjść z tych plemiennych podziałów.

Wysłany: Czw 16:12, 31 Mar 2022

Aktualizacja. Pani X nie miała ani majtek ani stanika a III Wojna Światowa właśnie się zaczyna. Teraz, to najbardziej istotne i w pełni poważne jest pytanie 1c. czyli, kto pierwszy wciśnie guzik. A wtedy pani X będzie musiała zostać topless bo jej ukochana szafa za parę milionów wyleci w powietrze zanim w ogóle złapie jakiś stanik. I nie, to nie jest prima aprilis a głos kończącego się świata, który znam. Już mi nie jest do śmiechu...

Wysłany: Czw 17:00, 31 Mar 2022

To chyba najsmutniejszy prima aprilis w historii.

To nawet nie o to chodzi. Kolegów, którzy siedzą w tej chwili w Ukrainie dalej się dowcip trzyma. Chodzi tylko o to, że to tak cholernie niespodziewane, że jestem w szoku, że jeszcze trzy miesiące przed tym wszystkim, to był dobry żart i coś nierealnego...

Nasz świat bardzo się zmienił.

Dobra. Minęły trzy miesiące od poprzedniego postu i powiem tak: pytanie 1c jest w tym momencie równie poważne, co pytanie - idziesz na uniwersytet, czy do roboty. Nie ma kwestii - wcisną, czy nie wcisną, kwestia jest dokładnie KTO i kiedy. I, czy uda się uniknąć, żeby mocarstwa atomowe się wzięły za łby. Ten świat zmierza ku zagładzie i to już nie żart.

Minął miesiąc. Śmiesznie już dawno być przestało a atomowa zagłada mogła mieć miejsce już wczoraj. Może zdarzy się dzisiaj. Może jutro. Ale, jakimś dziwnym trafem, czuję obojętność - zdarzy się, to się zdarzy, ja do końca będę robić swoje a mam teraz co robić. Owszem, niepokój, pewien niepokój, we mnie jest, ale nie dominuje. Jest normalny. Nie wiem, jak nazwać ten fenomen.

Raczej normalne. Trzeba żyć.